കേരളത്തിൽ അടുത്തിടെ നടന്ന അഫാനും ഷഹ്ബാസും ബന്ധപ്പെട്ട കൊലപാതകങ്ങൾ സമൂഹത്തെ നടുക്കിയ സംഭവങ്ങളാണ്. അഫാൻ സ്വന്തം കുടുംബത്തെ ക്രൂരമായി കൊലപ്പെടുത്തിയപ്പോൾ, ഷഹ്ബാസ് കൂട്ടുകാരുടെ അക്രമത്തിനിരയായി. ചെറുതായൊരു തർക്കം പോലും കൊലപാതകത്തിൽ അവസാനിക്കുന്ന ഈ അവസ്ഥ എവിടേക്ക് നയിക്കുകയാണ്? എന്താണ് പ്രശ്നങ്ങൾ അക്രമത്തിലേക്ക് വഴിമാറുന്നതിനുള്ള മനശ്ശാസ്ത്രപരമായ, സാമൂഹികപരമായ, മാനസികാരോഗ്യപരമായ ഘടകങ്ങൾ?
പലരും ചോദിക്കുന്ന ഒന്നാണ്— യുവാക്കൾ എന്തുകൊണ്ട് ഇത്തരത്തിലേക്ക് വഴുതുന്നു? നേരിയ പ്രശ്നങ്ങൾ പോലും പ്രകോപനങ്ങൾ മൂലം അതിക്രമത്തിലേക്കും കൊലപാതകത്തിലേക്കും വളരുന്നതിന്റെ പ്രധാന കാരണങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കേണ്ടതുണ്ട്. വികാരനിയന്ത്രണമില്ലായ്മ, മാനസികാരോഗ്യ പ്രശ്നങ്ങൾ, കുടുംബബന്ധങ്ങളുടെ തകർച്ച, മദ്യ-മയക്കുമരുന്നിന്റെ ഉപയോഗം, സോഷ്യൽ മീഡിയയുടെ നെഗറ്റീവ് സ്വാധീനം എന്നിവ ഇതിന് പ്രധാനമായ കാരണങ്ങളാണ്.
വികാരനിയന്ത്രണമില്ലായ്മ ഇന്ന് ഒരു വലിയ പ്രശ്നമായി മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ചെറുതായൊരു പ്രകോപനവും വലിയ അക്രമമായി മാറുന്നു. മനോവിദഗ്ധർ പറയുന്നത്, ആധുനിക തലമുറയ്ക്ക് സഹിഷ്ണുത കുറവാണ് എന്നതും ക്ഷമിക്കാനുള്ള മനോഭാവം ഇല്ലായ്മയുമാണ് ഇത്തരം സംഭവങ്ങൾ വർദ്ധിക്കാൻ കാരണങ്ങളിലൊന്ന്. ചെറിയ പ്രശ്നങ്ങൾ അതിരുകടന്നുവെച്ച് അക്രമത്തിലേക്കും കൊലപാതകത്തിലേക്കും വളരുകയാണ്.
കുടുംബ ബന്ധങ്ങൾ മുൻകാലത്തേതുപോലെയല്ല. മാതാപിതാക്കൾ ജോലി തിരക്കിൽ അവധി ദിനങ്ങളിലും വീട്ടിൽ കുട്ടികൾക്കൊപ്പം സമയം ചെലവഴിക്കുന്നില്ല. അതിനാൽ അവർക്കുള്ളിലെ വികാരങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കാനും അവർ നേരിടുന്ന പ്രശ്നങ്ങൾ പരിഹരിക്കാനും സാധിക്കുന്നില്ല. അഫാന്റെ കേസിൽ കുടുംബത്തിനുള്ളിൽ കടിഞ്ഞാണില്ലാത്ത പ്രശ്നങ്ങൾ ക്രൂരമായ കൊലപാതകത്തിലേക്ക് വഴിമാറിയത് ഇതിന്റെ തെളിവാണ്.
മദ്യവും മയക്കുമരുന്നും വലിയ സ്വാധീനമാണ് ചെലുത്തുന്നത്. ചെറുതായൊരു തർക്കം പോലും കൊലപാതകത്തിൽ അവസാനിക്കാൻ കാരണമാകുന്ന അവസ്ഥ മയക്കുമരുന്നിന്റെ ഉപയോഗം മൂലം വരുന്നു. കേരളത്തിൽ മയക്കുമരുന്ന് ഉപയോഗം വൻതോതിൽ വർദ്ധിച്ചുവരികയാണ്. പല കൊലപാതക കേസുകളിലും കുറ്റവാളികൾ മയക്കുമരുന്നിന്റെ സ്വാധീനത്തിലായിരുന്നുവെന്ന് അന്വേഷണങ്ങൾ തെളിയിച്ചിട്ടുണ്ട്.
സോഷ്യൽ മീഡിയയും ഇത്തരം അക്രമങ്ങൾ വർദ്ധിപ്പിക്കുന്ന ഒരു പ്രധാന ഘടകമാണ്. അക്രമസംഭവങ്ങൾ നേരിട്ട് പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുമ്പോഴും വെറുപ്പ് പ്രചാരണം വളർത്തുമ്പോഴും മനോവൈകല്യമുള്ളവർക്കു അത് ഒരു പ്രചോദനം ആയി മാറുന്നു. ചിലർ ട്രോളുകൾക്കും സോഷ്യൽ മീഡിയ അട്ടിമറിക്കലുകൾക്കും ഇരയാകുമ്പോൾ, അതിന്റെ പ്രതികാരം അതിക്രമത്തിലൂടെ ചെയ്യണമെന്ന തോന്നലിലേക്ക് എത്തുന്നവരും ഉണ്ടാവുന്നു.
ഇത്തരം സംഭവങ്ങൾ ഒഴിവാക്കാൻ കുടുംബത്തിലും വിദ്യാഭ്യാസത്തിലും വലിയ മാറ്റം വരേണ്ടതുണ്ട്. മാനസികാരോഗ്യ അവബോധം കുട്ടിക്കാലം മുതൽ വർദ്ധിപ്പിക്കണം. കൗമാരക്കാർക്ക് വികാരനിയന്ത്രണ പരിശീലനം നൽകണം. കുട്ടികളിൽ പ്രശ്നപരിഹാരമികവുള്ള ചിന്താധിഷ്ഠിത മനോഭാവം വളർത്താൻ മാതാപിതാക്കൾ, സ്കൂൾ, സമൂഹം എല്ലാവരും ചേർന്ന് ശ്രമിക്കണം.
നിയമം മാത്രമല്ല, സമൂഹത്തിന്റെ ഇടപെടലുകളും അത്യാവശ്യമാണ്. അക്രമപ്രവണത പ്രകടിപ്പിക്കുന്നവരെ നേരത്തെ തിരിച്ചറിയാനുള്ള കൗൺസിലിങ് സംവിധാനങ്ങൾ ശക്തിപ്പെടുത്തണം. സോഷ്യൽ മീഡിയയിലെ നെഗറ്റീവ് കൾച്ചറുകൾ നിയന്ത്രിക്കാനും അതിനെതിരെ ബോധവൽക്കരണ പരിപാടികൾ നടത്താനും സർക്കാർ ശക്തമായ നടപടി സ്വീകരിക്കണം.
അക്രമം ഒരു വ്യക്തിയുടെ മാത്രം പ്രശ്നമല്ല, ഒരു സമൂഹത്തിന്റെ പരാജയവുമാണ്. പ്രശ്നങ്ങൾ ചർച്ചയോ നിയമവഴിയോ പരിഹരിക്കാതെ, അക്രമത്തിലേക്ക് എത്തുമ്പോൾ അത് മനശ്ശാസ്ത്രപരമായും സാമൂഹികപരമായും ഒരു വലിയ അപകടഘടകമാണ്. ഇത് തടയാൻ കുടുംബം, വിദ്യാഭ്യാസം, സമൂഹം, സർക്കാർ എല്ലാം ചേർന്നാൽ മാത്രമേ പരിഹാരം കണ്ടെത്താനാകൂ. ഈ ക്രൂരതയ്ക്ക് പിന്നിലെ ഘടകങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കാനും അതിനുള്ള മാർഗങ്ങൾ കണ്ടെത്താനും നമ്മൾ ഒറ്റക്കെട്ടായി മുന്നോട്ടുവരേണ്ടതാണ്.
